bilmiyordun…
sesimi duyuyordun sadece..
çok yakınındaydım..bir o kadar uzağında..
‘’nerde buluşalım’’demiştin..
’’e-5in kesik beyaz çizgilerinde..’’demiştim sana…
gülmüştün....
.
şaka yapmamıştım..
.
’hayatım hep kesik çizgiler gibi sürdü..acımasız..nefesi kesik kesik alır gibi..
boğulur gibi..’’demiştim..
inanamamıştın....
.
yalan atmamıştım..
.
kaç kez kahve için sözleşmiştik seninle..
o tenha kafede oturup bir köşede kahvemizi yudumlayıp
paylaşacaktın benimle bana ağır gelen yükü..
biliyorum....
.
inanamamıştım..
.
belki de kıyamamıştım sana…
.
‘’niye hep geçmişe yazıyorsun’’diye sordun..
’’geleceği göremediğimdendir ‘’dedim ..
geçiştirdim..
.
biz hala yolun karşısından birbirimize bakıyoruz..
ve cesaret edemiyoruz e-5in kesik beyaz çizgilerinde buluşmaya....
.
belki bir tır gelir tam buluşma anında..bizi savurur iki ayı tarafa…
o koyu iki cümle sabah sabah iyi vurdu yani! sağol zoi! =)
YanıtlaSilmorelmam;sabah sabah havaya baksana ..insanu vurulmasın da ne etsin..
YanıtlaSilBelkide bir kuş geçer üstünüzde...
YanıtlaSilBelli olmaz :)
ALKIŞŞŞŞ..SON ZAMANLARIN EN BEĞENDİĞİM VURUCU YAZISI İLAN EDİYORUM BUNU.....
YanıtlaSilİlginç bir yazı, gerçekten :)
YanıtlaSiltırdan korkanlarla da bu yolların tadı çıkmıyor :)
YanıtlaSilDiğer yazılarının da bir kısmını okudum, hepsi ilginçti, iyi anlamda ilginç :) konuşur gibi yazıyorsun, bunu sevdim :) Dedenin evini ben bile merak ettim, düşün artık :) Ümit ederim, en kısa zamanda bu dileğin gerçekleşir...
YanıtlaSilvurucu sözler !
YanıtlaSilumarım birinizden biri bir adım atar ve buluşursunuz...
YanıtlaSilutanma smileyi olsaydı koyacaktım yeminle:)
YanıtlaSil