yeni bir işe başladım..
yeni bir iş yeni sorumluluklar..
6 şubeli otomotiv alanındaki firmanın tüm muhasebesel işlemleri..
stokları,carileri,raporları,kredileri,yedek parçası..aklınıza gelebilecek hepsi..
bilgisayarların şimdiye kadar sadece oyun oynamak için kullanıldığı bir firma üstelik..
yeniden program kurulması,geçmişin tek tek elden geçirilip bilgisayara işlenmesi,barkod sistemine geçilip 29.436(yirmidokuzbindörtyüzotuzaltı) adet stok kodunun programa eklenmesi,
stoktaki malların sayılıp barkodu olmayanlara barkod basılıp yapıştırılması..
bunlar devam ederken güncel işlerin devam etmesi ,gelen telefonlar,kesilmesi gereken faturalar,internet sitesinin güncellenmesinin takibi..
...
bu sadece işimin şuandaki yükü...tatil yapmadan haftanın yedi günü çalışıp bitirmeye çalışan bir bünye..
sisteme oturtulduğunda plazaya taşınma süreci başlayacak..
...
peki bütün bunların altından kalkmaya çalışırken benim psikolojim??
..
yediğim kazıklar,devam eden ve daha bitecek gibi gözükmeyen davamın yükü,evde süren sessiz savaş,ilerisinin belirsizliği,kafamdaki kararsızlıklar,ailevi sorunlar,daha önce hep 2 ay içerden giden bütçemi toparlamaya çalışmam..
..
bütün bunları düşünmeden iki dakika nefes aldım diye bana sitem eden arkadaşlarım var benim..
ben kimseyi düşündüğüyle yaptığıyla ve yapmadığıyla yargılamıyorken;öyle düşünmüş öyle yapmış,öyle olması gerekiyormuş öyle olmuş diyip insanların zaten sorunlu olan hayatlarına sorun katmamaya çalışırken bana niye bunu yapıyorsunuz??
''zoi mesaj çektim cevap vermedin ama bak facete karikatür paylaşmışsın işte!''diye yargılanabiliyorum mesela..
belki görmedim mesajını?belki telefonum çantamdaydı??
''zoi kızımın doğum gününe gelmedin,burdan bari kutla hala mı stok sayıyorsun''diye ima eden dostlarım var bide..
evet hala stok sayıyorum..belki 1 ay daha sayacağım üstelik..niye hatamı telafi etmeme fırsat vermeden yargılıyorsunuz??
pardon ..özür dilerim ..benim sorunlarım olamaz değil mi..benim işim yoğun olamaz..bir kahve içimlik bilgisayar başına geçip dinlenemem ben..telefon hep elimde olmalı mesela,sürekli özür dileme modunla olmalıyım mesela bu kadar çalıştığım için..
...
anlayanlar anlamayanlara anlatsınlar;zira halim yok..
6 yorum:
en katalanamadığım şeylerden biridir benim de arkadaş kaprisleri.. gereksiz ve yorucu..
bana kapris yapanlara karşı içimde ani bir inat beliriyor ve mesaj yazacağım varsa yazmıyorum mesela.
sen bana istediğinde mesaj yazarsın, ben de sana istediğim yazarım. kimse kimseye kapris yapmasın. ben senden gelecek mesajlara göre yaşamıyorum ki hayatı, anında cevap vermeye hazır bekliyim seni gibi abartı tepkiler bile verdiğim çoktur..
bir zaman sonra hepsi alıştılar bana. gitmek isteyen anlamayan gitti. anlayan kaldı :)
şu an hayatımdaki hiç bir arkadaşım (ki çokturlar) bana bu anlattığın türden kapris yapmaz.. :)
arkadaşlık hayatı zorlaştırmak için değildir..
:)
zoi zoi zoiii :(
hüzün mevsimine mi girdik yaa biz :(
herkesde sıkıntılar var,
bırak o anlayışsızları, benim gibi bile yap mesela
aç telefonunun rehberini bi gece yarısı
sinir olduun herkesi tek tek tek tek sil gitsin
arasınlar ulaşamasınlar
bir derdin mi var diye sormak akıllarına gelirse verirsin cevabını
Kimse anlamaz anlayan da gönül koyar, hayır çok yoğun olmasan bile senin kendine ayıracak hiç mi vaktin olamaz? Kızan kızsın artık, böyle ota boka kızan arkadaşı neyleyeyim ben?
Şirketlerde de nedense hep bir kişinin üstüne yığarlar tonla işi, bütün yük onun omuzlarındadır. Hepimiz bir şekilde para kazanmak, hayatımızı idame ettirmek zorundayız ama onların bu yaptığına insanların en zayıf taraflarını sömürmece denir..O çok yoruluyormuş, canından bezmiş anlamazlar.Anladıkları tek şey işe yarıyor mu, yaramıyor mu?...
Böyle açık bulsakta hemen hesap sorsak diyenlere de sinir olurum.İnsanın ne yaşadığını kim ne bilebilir? Nasıl bir bencilliktir bu anlamam.
Canını sıkmamaya çalış,bir süre kafanda herkesi bloke et ve boşver.Geçer herşey mutlaka,sağlığına dikkat et bu önemli..
Çok terbiyesizleşeceğim;
Hepsinin
''Koy dötüne rahvan gitsin zoitsa'm''
Ay anam ALLAH kolaylık versin !!! 10 Yıl önce aynı şeyleri bende yaşadım . Zamanla yarış ediyordum bilgisayar karşısında Şmillet tepemde beni beklerdi Cumartesi servisten dönen 5 araçın satışı sayımı evrakı vs tekrar geri yüklenmesi falan işte .Hatırlayınca bile çook sinir oluyorum ve hakkımı helal etmiyorum.Ama ne oldu benden çook daha az iş yapan arkadaşlarla aynı maaşı alıyordum.Ben işleri yetiştiricem diye ecel teri dökerken onlar rahat rahat çaylarını yudumluyorlardı.Bence değmez bu kadar stres olmaya karşılığınıda alamamak cabası. Şimdiki işim çook rahat elhamdülillah .Yeni işiniz hayırlı uğurlu olsun
Yorum Gönder