6 Aralık 2010 Pazartesi

I need a hero..

o kadar çok işim varken inatla içimdeki çalışma isteğinin ölmesi ne ola ki..
köyde bir odasını kitaplarımla doldurduğum minik kerpiç evde yaşamak istiyorum..
annem bile sıkılacağımı düşünüyor..
-annem beni tanımıyor ki..-
herşey acayip bu sıralar..hem huzurlu hem huzursuzum..
halletmem gereken işler boyumu aşıyor çoğu zaman..
sabah it gibi titredim mesela servis beklerken..
fedakarlık montunu kardeşine vermek değil midir ki..
içindeki ''hero'' bile yorulabiliyormuş bazen..
ı need a hero..
valla bak..

6 yorum:

ayci dedi ki...

o herolardan bana 43522 tane lazım en az sanıyordum...

son zamanlarda tıkır tıkır yapıyorum yapmam gereken işleri.
ve üzerimde ki o agır yğk kalkıyor.
yani hero olsa olsa anca kendin olabiliyorsun...

eslemce dedi ki...

deli şey:):)
şaka şaka fedakar abla:):)

NzN dedi ki...

al benden de o kadar zoitsa'm yaa!!
burnumu işten kaldırmamam gerektikçe gözlerimi aralamak bile birmilyononsekizseksekdokuzyeditrilyon herkül gücü gerektiriyor..

zoitsa dedi ki...

ayci;nasıl yaptın kız formülü ne sek kahve mi:)

eslemce;kardeş olunca öyle oluyo:)

NzN;Off aynen yaa.içtiğim kahvenin haddi hesabı yok

Adsız dedi ki...

bende de evdeki çocuk sayısı ikiye çıktığından beri bi miskinlik bi isteksizliktir gidiyo. acaba işleri gözümüzde büyütüp pes mi ediyoruz dersin? :))

küfkedisi dedi ki...

hepimizin ihtiyacı var zoitsa hepimizin var :)